Sinik taktiğin iskeletinden emdikleri eşyası olmayan hükümlüler
Ve melez hayvanlara verilen ikinci doğa
yoğunluğun ikiziyle karışıyor
çarpmadan önce bu yoğunluğun arsızı
kızışmış sabrın kaynağı hatırlanıyor, ve biraz uğultu!

Bir kurdele cezirden, ağırlaşan tek şey
Haritanın soyutladığı taş, ve buradan uğultu.
Yasanın akmaya başlayan pullarına söylenen kırıklık, ve kurtulacak onu.

Yerini bırakmayan yas. Ağırlaşan tek şey. Tüketen yakın.
İfadelerin cambazlığı buradan ve tüketen açıklık, cazibenin methine sokuluyor, buydu.
Uyanmamış bir başlangıç seçiliyor o zaman
Birleşen imgelerin avcılığı, kaçamak, kaçamak.
Yazının niyetine sokuluyorlar, dikkatli biri için söylüyorlar bunu
“ben”i hiç devrilmemiş gibi içlerine, ne önemi var dikkatli biri için
Yengi, yemişsiz ufuk kendini ödüyor, dişlerine yeter heceler alıyorlar buradan
Biz dışarda don var! diye bağırınca içe kaçan lanetleri, öğrenecek biri için söylüyorlar bunu
Tiksinmek ve bir atmacayla aynı anda,
yazgıyı aşıp gitmekten bir yaşam kuruyorlar, gilles de retz.

-nalan kurunç

Next

[şiir] mervenur güngör | bir baykuş 3 kez öttüğünde ölüm getirdiğine inandım

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Yorum gönder