dostum m. s.’ye

çiviler

Seni kıstıran bir şey var sahnelerde

Seni suç ortaklarının en hallisine bırakan
Ebeveyn boğumuna seni doğum bırakan
Çay kaşığının şıngırtısına terennüm
Bağcılara giden otobüslere ölüm
Seni sıkıp sıkıp deterjanlı sulara bırakan
Bir masalın erkeğine seni kuma bırakan
Gizli silahların kahrıyla deşen böğrünü
Sahnelerde boğup döğüp kıstıran bir şey

Duvara çivilemeli!

sular

Burada isen oraya kurulan evin şenliği
Orada isen buranın içine uzaktan merhamet
Seni şehriçi biletlere değil turnikelere garlara hiç
Seni yollara, erişilebilir
Seni dağlara, çıkılabilir
Seni ödenebilir biletlere kuran bir şey var

Kuran bir şey var diye bir şey yüzondört kısım
Seni kısım kısım o şeye ileten şeyhler var alelade
Parkların büyük çınarları altına gizlenmiş tevbe yüzükleri
Her masalın asıl kadını olduğun plastik mermiler
Seni soğuk fakülte duvarında var eden mahremiyet o şey ah o şey
Bir şey, bir şeyh alelade, içine gömülü bir yerde o şeyden bir şey
Bir el versen çiçek verir bir gülsen bahçalar ıslak
Başkalarına olmaz tek sana sarılan tütünler, tütünler ıslak

Sulara çitilemeli…

– Enes Ateş

Next

[şiir] hatırlama | ismail demir

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Yorum gönder