tan ve yer
pınar ve siz
evet otobüslerde tersten seyahat edenler
ve o
(ki etmez asla)
bir tek bunlar ve bu ikisi vedalardan nefret eder
boş banklara ve tabelalara herkesten çok bakar
şayet çocukken salıncağın -da- hep ters
tarafında sallandık
üstelik gördük de arkamızda kalan her şeyi
gördük kumdan yol bitti ve benim
çok salıncağım var
bu yüzden hep bu sarkaçta da
çok ters ama
‘kime göre’ diyecekti, boş yaptı
gördük. tanpınarın zaman kırıntıları en güzel şiir.
bunu sürekli unutuyor olmanız
beyaza dair
asla çarşamba ve öğleden sonra ölmeyeceğime dair
olsaydı diana’nın gördüğü çayırları göremezdim
gözlerimin mavi olmasıyla sadece bu şiirde övünürdüm
o rüya hep tekerrür -de- eder üstelik
omuzları pofuduk lila elbisem
saçlarım ve o
bunlar ve bu ikisi rüzgâra ait
ve diana, rüzgârım
sana ve bütün bunlara
ve beyaz olan her şeye kadeh kaldırıyorum
en az sevgilim kadar çarşambalardan korkuyorum
hayata, zeytine, proust’a inanıyorum
bunlar yaşamakla hiç aynı değil
yaşamayı yapıyorum
-şermin karahalil
Share