ozan r. kartal
şarjım bitmiş onu taktım
her tarafta kablo püsür
fazla yanan ışıkları üçer üçer kapattım
eteklerimin yırtıklarını mi diksem
kolonyayla çay mı demlesem
ocağı dedemin çakmağıyla çaktım
saçımı kızıla tenimi beyaza mı boyasam
saçımı kızıla mı boyasam küt mü kessem
sigarayı yine sağ elimle yaktım
sol elimle sigara yakamam
önodadan yanodaya geçtim
saate baktım bugün salı değil
kapı eşiklerini havluyla kapattım
şohbenin düğmeleriyle oynadım
bugünü tekrardan salı mı sansam
tırnaklarımı kesip toprağa mı gömsem
bütün vanaları saat yönüne döndürdüm
perdelerin düğmelerini kornişlere taktım
kulaklarıma yeni delikler mi açsam
kağıt koparıp uçak mı yapsam
sağ elime hak ettiğinden fazla anlam yükledim
sol elimle sigara yakamam bunu size söyledim
halıları ve krep hamurunu çırptım
magnetleri saydım: sakarya, kuşadası, zonguldak
gömleklerimi ipe teker teker dizdim
mandalları alt komşunun balkonunda seyrettim
gidere tuz ruhu mu döksem
aynayı mı yumruklasam
masanın altına sigara paketi sıkıştırdım
çayı şekersiz mi içsem
televizyona dantel mi yapsam
musluğun damlalarını dinledim
delikten karşı komşuyu izledim komşum piç
oturdum sağ elimle bir sigara yaktım
sol elimle sigara yakmamıştım hiç
salonu iyice havalandırdım
yastıklara vurdum düzleşsinler diye
kumandanın pilini değiştirdim
sokaktan geçen çingenelere küfür ettim
burnumu mu sümkürsem duş mu alsam
sivilcelerimi hangi günlerde sıksam
pandufları ayaklarımdan fırlattım
bulaşıkları tespih gibi dizdim
sakallarımı mı kessem rimel mi sürsem
sadece salı günleri mi sıkılsam
küllüğü boşaltıp sağ elimle bir sigara yaktım
sol elimle sol kulağımı ovuşturdum
sağ elimle çakmağı masaya bıraktım
sol elimle sigara yakmayı unuttum
sol elimle sigara
yakamam